Programa olduğu gibi Tüzük’te yapılan değişikliklere de, 21. yüzyılın parti ve sosyalizm anlayışı yol göstermiştir
(…)
1.Kongremiz tüzüğümüzde de önemli değişiklikler yapmıştır.
Programa olduğu gibi Tüzük’te yapılan değişikliklere de, 21. yüzyılın parti ve sosyalizm anlayışı yol göstermiştir. TİKB’nin tüzük anlayışın genel esaslarının özetlendiği Giriş bölümündeki şu alt çizme, yapılan değişikliklerin özünü ve gerekçesini de anlatır:
“TİKB, tüzüğün yorumlanışı ve uygulanması sırasında örgüt içi demokrasinin, örgüt güçlerinin karar süreçlerine katılmları ve inisiyatiflerinin geliştirilmesini esas alır. Bunu bilinçli ve güçlü bir merkeziyetçiliğin zemini olarak görür.”
Bu bağlamda yapılan değişiklikler içinde sekreterlik kurumunun kaldırılmasıyla kongre ve konferanslarda tartışılan konularda azınlıkta kalan görüşlerin çoğunluk haline gelebilme haklarının tüzüksel bir hak olarak tanınmasının ayrı bir anlam ve önemi vardır. Bunların her ikisinde de 20. yüzyılın parti ve sosyalizm pratiklerinden çıkarılan dersler yol gösterici olmuştur.
Örgüt organlarında sekreterlik kurumunun kaldırılmasında, bu uygulamanın kolektivizmin gelişimini frenleyip sakatlamakla kalmayıp pratikte genellikle bürokratizme ve keyfiliğe kapı aralaması belirleyici olmuştur.
Kongre ve konferanslarda tartışılan konularda azınlıkta kalan görüşlerin çoğunluk haline gelebilme haklarının tüzüksel bir hak olarak tanınması ise, örgüt içinde düşünce hayatının çoraklaşmasının önüne geçmek kapsamında alınan kararlardan biridir.
Militan bir sosyal devrim örgütünde mutlaka varolması gereken düşünce ve eylem birliğini, herkesin aynı tornadan çıkmışcasına tektipleşmesi şeklinde algılayıp yorumlayan bürokratik merkeziyetçi anlayışlarla sınırların daha da belirginleştirilmesi yönünde atılmış bir adımdır. Bu konuda tüzüğümüze eklenen paragrafta da vurgulandığı üzere, “örgütün eylem birliğini ve disiplinini zayıflatacak bir klikleşme yönelimine dönüşmediği sürece farklı görüşlerin kongre, konferans ya da MK tarafından belirlenecek araç ve yöntemlerle tartışılması, örgütün düşünsel hayatını canlandırıcı bir unsur olarak” tanımlanmıştır.